Monday, June 30, 2014

    
    Granica między sztuką sakralną a sztuką religijną jest niekiedy trudna do uchwycenia. Ikona jest najdoskonalszym dziełem sztuki sakralnej. Nie służy ona jedynie ozdobie lecz cała podporządkowana jest Liturgii, modlitwie, czyli przestrzeni duchowej. To funkcja stanowi o jej wartości.
Dobra ikona to taka, która promieniuje spokojem, ciepłem i stwarza nastrój skupienia, refleksji, modlitwy. Dzięki tym duchowym wartościom, które ikonopisarz przekazuje za pomocą środków artystycznego wyrazu, ikona staje się piękna.
Obraz o tematyce religijnej spełniający kryteria estetyki może być piękny, ale nie posiadając wspomnianych wartości duchowych nie może być ikoną.

~~~

    Kanon dla artysty nie jest ograniczeniem, ale przeciwnie- czymś, co rozwija, ukierunkowywuje, podsyca i zachęca do zgłębiania znaczeń ukrytych w symbolach: słowach, gestach, barwach.
To nie cenzura, a prawo, które jak Dekalog jest gwarancją bepieczeństwa i zapowiedzią, obietnicą i wizją świętości. Temat świętości to punkt kulminacyjny teologii ikony.

30.06.2014